نهال گل محمدی ، ملکه گلها
گل محمدی
گل محمدی درخچه ای برگ ریز از خانواده رزها می باشد و ارتفاعی بین یک تا دو متر دارد. خواستگاه و موطن اصلی این گل کوه های جنوب غرب ایران است و صنعت فراوری این گل و استحصال گلاب از ان از سابقه ای حداقل هزار ساله در ایران برخورد دار است .
گل محمدی در ایران جایگاه بسیار ویژه ای دارد و نام خود را از پیامبر بزرگوار این دین مقدس گرفته است. منطقه ی کاشان از دیر باز قطب تولید گل و گلاب و اسانس گل محمدی در کشور بوده است .
خصوصیات گل محمدی
از نظر ویژگی ظاهری شامل گل نیمه پر پر، صورتی رنگ و بسیار خوشبو، با برگ تخم مرغی شکل دارای ۵ تا ۷ برگچه و یک دم برگ، شکل گیاهش بوتهای پرپشت با ارتفاع نزدیک به دومتر با خارهای ریز بیشمار روی ساقهها بویژه در ساقههای جوان آن.
این گل گذشته از آن که سردسته تیره مهمی از گیاهان است از نظر ساختمان،رنگ و عطر گلهایش کاملترین نوع گل محسوب می شود و تاکنون هیچیک از جنسها و نژادهای متنوع گیاهان در تنوع و تکامل به پای آن نرسیده است.
اطلاعات تکمیلی
در بین گونه های متنوع رزها و سرخ گل ها، سرخ گل ایران یا گل محمدی که از خانواده’ Rosaceous’ است و در منابع مختلف و کشورهای غربی و انگلیسی زبان به’ Damask Rose’ معروف است، گونه منحصر به ایران محسوب می شود.
بطورکلی در منابع مختلف و طبق نظر اکثر کارشناسان زیست گیاهی، گونه مذکور از ابتدا در ایران پرورش یافته و از این کشور به دیگر نقاط پخش شده است.
برداشت گل از مهمترین، حساسترین و پر هزینهترین عوامل تولید گل است. زمان برداشت گل در کاشان، حدودا از اواخر اردیبهشت تا اواخر خرداد ماه است. این کار در هر منطقه ۳۰-۲۰ روز طول می کشد.
گل محمدی پس از باز شدن، دوام کمی روی شاخه دارد.زیرا در صورت تاخیر در مدت ۲۴ ساعت رنگ آن سفید شده و مهمتر از همه میزان اسانس آن کاهش پیدا میکند. بنابراین لازم است در ساعات اولیه صبح و ترجیحا در هوای خنک بامدادی، اقدام به برداشت روزانه گلهای باز شده کرد.
در هر منطقه، فرایند گل دهی طی ۲۰ تا ۳۰ روز کامل میشود.حداکثر گل دهی در فاصله زمانی ۱۰ تا ۲۰ روز از شروع آن است که اصطلاحا به این زمان ‘ شور گل دهی ‘ میگویند.